بیا ای مونس دلهای خسته
غم نادیدنت دستامو بسته
تو آواز جوونه ساز منی
تو پر واکن ،که من بالم شکسته

چرا دل ناگرونی چرا آسیمه جونی
من آه بی کسونم تو ماه آسمونی
چرا دل ناگرونی چرا آسیمه جونی
من آه بی کسونم تو ماه آسمونی

تو بار و برگی و من خاک و ریشه
زمونه سنگه و من بار شیشه
فراموشم مکن، هرجا که باشی
من اینجا بند خاکم تا همیشه
پرستوی امیدم امید ناپدیدم
بهار و باغ من کو گل سرخ و سفیدم
پرستوی امیدم امید ناپدیدم
بهار و باغ من کو گل سرخ و سفیدم

دلوم بی وصل تو شادی ندیده
بیا جانا که جان بر لب رسیده
به جز اسم تو چیزی خاطرم نیست
سلامم کن، سلام تو امیده

سلام ای نور دیده مه از ره رسیده
سلام ای پاره ی تن گل از شاخه چیده
سلام ای نور دیده مه از ره رسیده
سلام ای پاره ی تن گل از شاخه چیده