دانلود آهنگ رضا پیشرو و علی اوج و شایان آسفالت به نام جنگ

[ورس یک – رضا پیشرو]

اینجا هنوز تو گوش مردم صدای بمبه
بردن زن حامله و ودای نطفه
اینجا هنوز خاطرات جنگ نشده پوستر
گروهک های تروریستی در حال رشده
میشینم کنار بچه یتیمای ولگرد
اونا هنوز منتظر شهیدای جبهن
امشبم منم غریبم خریدار شمشم
شمشی که حالا تو دل فقیرا یه قبلست
خاطرات جنگ، آش و لاش مردی
که جسدش شناوره رو فاضلاب زرد
حرفای نگفته توی نامه های تلخ
ترس زنای بیوه از سایه های مرگ
دلی که از جنس ابر نیست و گرد و خاکه
یا زنی که بچه هاشو میکشن وقتی خوابه
شوهرشو میکشن بیرون از رختخوابش و
بعد تجاوز تنِ اون زن یه طناب داره
آره حالا توهین کردنم یادگارِ جنگه
ولی هر ماه باید تو بدنم جابه جا شه ترکش
هر شب کابوس من تو خاطرات و قبره
وقتی زیر شکنجه میشدم لایه لایه رنده هان
من اسلحمو دوست نداشتم هرگز
من جنگیدم و روح نداشتم بعدش
حالا شکایت از خدا تو توانم هستش
اونقدر بد دیدم که تو مرامم مرگه
من همه مهره های بدنمو دادم و
هوای همه گشنه های جهنم رو دارم
وقتی بسته بودم بدنم و ساعت
ایمان داشتم به وطنم و راهم
وقتی نگهبان از اتاق رفت
رفیقم اومد و جلیقمو باز کرد
داشتیم از ساختمون میدوییدیم بیرون
که یه دفعه یکیمون داد زد

[ورس دو – شایان آسفالت]

ای کاش ای کاش بین تموم کشورا پل بذارن
تو مرزها به جای مین وبمب گل بکارن
من یه کاش گوی امیدوارِ کهنه کارم
که در اعماق تاریکی ها کلبه دارم
جای اینکه نفت و پول همو بدوشیم
جای اینکه بخندیم و خون همو بنوشیم
به جای اینکه کف گور همو بدوزیم
کاش حلش کنیم و روی همو ببوسیم
این عبارت رو هر کی مرده میدونه
بدونه که مقصر اصلی پشت صحنه پنهونه
وقت رفاقت و مشتِ فک شیطونه
وقت عدالت و رشد برگ زیتونه
فکر نکن که منم کاملا عاقلم
حداقلش اینه که با دلم صادقم
حداقلش اینه که بهترم از اونایی که
ظاهرا ظاهرن ولی باطنا قاتلن
مادر از بس جیغ کشید کنار یه گوشه
نشسته تو میشنوی اینو با لاله گوشت
که دارن میان تانک های دشمن از راه کوچه
از خون شهیدان کشور من لاله پوشه

[ورس سه – علی اوج]
این ویروس در حال گسترده شدنه
اقتصاد فلجه برج های گنده در حال منفجر شدنه
میخوان از گفتن این حقیقت منصرف کننت
نمیدونن به چالش کشیدن قدرتِ هنره
اینا دغدغه نیست واسه ترسو های روشن فکر
مسئله نیست میزنن کانال بعدی و میدن به هم دیس
فقط به انتخابات یا عکسِ سیستمی
نشون دهنده ی اینه که فارغ از ایده ایم
شما که مقابل ظلم اونا ساکتین
ولی واسه کوبیدن هم وطنا پایه این
بهتره از خودتون شروع کنین باشین واقعی
دیگه نمیخوریم گول
دیگه با جهل بشریت هیچ کدومتون نمیکنین سود
ما نسل های جدیدیم با یه ایده تازه
نیستیم هم نظرپدرا تو انقلاب سابق
زن و مرد برابرند احتراما واجبه
حمایت مردمم واس استعدادا لازمه
پس جای اینکه کف گور همو بدوزیم
کاش حلش کنیم و روی همو ببوسیم