دانلود آهنگ یاس به نام وصیت نامه

آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن

چقدر عقده نگه داشتم تو دل پیرم
چقدر دوویدم و فهمیدم رو تردمیلم
وقتی منو دیدی بهم میگی چه قبراق شدی
ولی من میدونم از تو چقدر ترکیدم
اون آدما که نوکرتن ،بهت میگن
با چندتا کلام چرب زبونی تو دلت میرن
کافیه که بلااستفاده بشی اونوقت
میبینی که مثل یه تیکه ورق جرت میدن

قفلی ، حرف دلو به غریبه گفتی
واسه زخم همه مرهمی ، صلیب سرخی
به تو که رسید هلت دادن سریع بیفتی
رو تله موشه که پیدا میکنی پنیر مفتی
هه یاد نگرفتم از کسی درس اتحاد
فقط یاد دادن که برم جلو با ترس و اضطراب
تجربه هام بهم قصه داد تا مثل باد
استفاده کنم از این استعداد
چه نقشه ها که پشت سرم واسم میچینن
منم از اینکه فکرشون کوتاهه ماتم میگیرم
واسم مهم نیست من که پای کارم میشینم
ولی خیلی غم انگیزه وقتی دارم میبینم

آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن

گوش کن
خب ما سطحی ترین مشکلاتو عمیق میبینیم
عمیق ترین مشکلاتمونو سطحی میگیریم
حال میکنیم وقتی همدیگرو زخمی میبینیم
قسطی حال میدیم آخر همرو نقدی میگیریم
وقتی میمیریم چشما میشه ماتم خون
ترفیع میگیریم تازه میشیم آدم خوب
یادمه خب تمومه اینا رو دقیقا به چشمم
دیدم کلمه کلمه از رو حقیقت نوشتم
اونم اینه که تو فقط داری نقشه هاتو میچینی
وقتی میرسی به قدرت و اون بالاها میشینی
مراقب رفتارت با آدما باش
یه روزی بر میگردی پایین همون آدما رو میبینی

حالا خدا باهات حال کرده
ولی کنارشم برات یه چا کنده
یعنی که وقتی تو رفتی تو فاز قدرت
یهو دیدی شدی کارمند کارمندت
من این بحث و اینجا مطرح میکنم
هر چند میدونم همینم سر نخ میکنن
نشستم با مغز خرابو هر لحظه تو فکر
که تو رو له کنن یه گله اهل کوفه
اونا که فقط میرن دنبال حاشیه
و خب اصل هدف فقط فرو پاشیه
ها چیه نکنه میخوای بگی فقط نه فقط
ببین به همین میگن حاشیه
اونا که گنده کردنت واسشون راحته
اولاش تنها فکر و ذکرشون حمایته
بهت میگن کم نیار برو جلو وا نده
تا گنده شدی یهو میکنن ماتحتت

آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن

راستش بهم گفتن که تو این کارم وصیت کنم
ترجیحا میخوام که تمرکز رو مسیرم کنم
وصیت واسه من به معنای حرف آخره
که بعدش سکوته ،واسم سخته باورش
سکوت منو تو یعنی این که دیگه
ما همین که هست و قبول کنیم
بری تو لاکتو صداتو بکشی
تو دل شهرو تموم کنی

چون که زندگی دشواره چشمات پر اشکه
دشواره چی بگم از سشوار گذشته
خنده داره ولی داخلش یه تلخه
نتیجه اینه که سکوت تنها حاصلش یه زخمه
زخم کاری که مغزتو از درون پاشید
مهم اینه که هرجوری دوست داری همون باشی
من که تا چشم دور و بریامو دور میبینم
با ذوق و شوق میشینمو یه کارتون میبینم
هنوز با گیر دادنای مادرم جون میگیرم
هنوز با دمپایی ا سر کوچه نون میگیرم
هنوز تو اوج بلندی از همه خارترم
هر چی پخته بشم باز از همه خام ترم
رئیسم که بشم واسه وطن کارگرم
اینا رو نوشتم تا از این دنیا لال نرم

آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صدتا حسرت به گور میرن
آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صدتا حسرت به گور میرن