دانلود آهنگ صادق و فرهاد و دلارام به نام وسط شب

[ورس یک]
اونقدرها هم خیر تووش نیست، نه
در اون حد نیست که گفتن
آدم ها نوزاد پاک میاوردن
غده های چرکی میبردن
زندگی چی بود؟ چجوری بود؟
یه راه بلند شروعش یهویی بود
همه چیش دکوری بود، همه چیش
حال خوب بگو کجائه ما خریداریم
بگو خودمونو میرسونیم
بگو داریم سینه خیز میایم
بگو داریم پاهامونو میکشونیم
نمیدونم میخواد چی بشه
اصلاً برنده کی بشه
اصلاً مهم نیست چی بشه
مهم نیست چی بوده که
بخواد مهم باشه چی بشه
دو تا لبخند توقع بود
مثل بال که قشنگی پرنده بود
قرار بود نیوفته تنم بهتون
نه که وایسته سرم روی تنم به زور
این یعنی دیگه باگ خلقت
آب ببری بریزی پای چشمه ات
سنگ باشی بالشتت نرمه
نباشی تبریک، بالشتت سنگ
همه دارن جار میزنن داداش
همه دارن جار میزنن
دروغ میبافن اهل حقن
اونا عاشق اینن که لاف بزنن
بکاریم، قطع نکنیم
بریم از پهلو هم، همو ترک نکنیم
همین الآنش هم راهی نیست تا مرگه
اما تهش چند تا لالهست چند تا مریم

[ورس دو]
وسط شب دوباره تووی جاده ام
انرژی کم، قدِ یه دَم و بازدم
شیشه پایین و یه قطره بارون بارید
سکانسِ عالی ولی تلخ و توو خالی
سیرم از فردای خودم
من کش نمیدمش یهو در جا میبُرم
پیرم کرد این زمین
که سرپا هم میمونم در جا میخورم
سیرم، غریبه و پیرم
توو خودم اسیرم، نه موندم نه میرم

[ورس سه – صادق]
به خون و گل بودش آغشته
دست های خالقت با عشقش
این خلق یه عارضه بود
از دونهش، رشدش تا کِشتش
از سقوط این فرشته
تا آدم لاشیِ پُر کرشمه
ساخت حماسه این آفرینش
یه اشک میکاره پای چشمش سقوط، یه غروری داشت
پرواز، یه شکوهی داشت
این غروب یه طلوعی داشت
توو سینه امید دروغی داشت
بردن یه فخر گروهی داشت
باختن وحشت عمومی داشت
من و تو بذر صعودو کاشتیم
حالا امروز اگه تووی سکوتی باش
ولی، مشتی من دیگه نمیتونم
بذارم حرف های مفتشون بره توو من
بگم به من چه با ما خوبن
به درک که یه نسلی میره توو عن
بگم ایول دمتون گرم
حال دادی گند زدی توی خونه ام
راضی ام کندی از دهن بچهش
بردی کوبوندی توو * تولهت
هر چند مشتی نامردیه
علت توو اینجا نامرئیه
اینجا که تووی ما هر کیه
سینهش خورده از پا زخمیه
زیاد حبس کردیم و کم تخلیه
بی تسویه گذاشتیم واس بقیه
دید ما رو چند روز پیشش یکی
جیغ کشید انگار آدم دیده
ول کن حاجی نطفه چیه
اینجا خرگوش با مار توو حفره میره
یه بره واس گرگ ها سفره چیده
از دنیا شکار و بو طعمه میده
تهش های و هوی زیاده کیه حریف
برندگی یعنی تیز و ظریف
کوریه که میاره دید عمیق
این داستان مریضو کی چیده دقیق

[کورس]
داستان ماست، شروع تلخ با یه پایان باز
چشم ها دنبال چرخش تاس
یک تا شیشش تقدیر ماست
این داستان ماست، شروع تلخ با یه پایان باز
چشم ها دنبال چرخش تاس
یک تا شیشش تقدیر ماست