دانلود آهنگ بهزاد پکس به نام پیکاسو ۲

چشامو بستم برسه یعنی بیدارم خب
هر وقت سرو صدایی شد سریع بیدارم کن
پاکت سیگارم کو میخوان منو نقاشی بکشن
توام فک کن هذیونه منم دیوانم خب ؟
پیکاسو رسیدی نشناختی اول
ماها میشکنیم با غربت سرشاخ شیم هر وقت
خوبم فقط یکم دستام میلرزن
هنوز زندگیم همونه بعد از هر باختی از سر
نگا کن از تموم این روزا یه نقشی بردار
تو من یه جنگ نابرابره یه خط نگه دار
بزار رو شونه هام تو خستگیه این مسیرو
تموم خاطرات تلخمم ببند به رگبار
رسیده رنگا رو گونه ها چه زود عرق کرد
بکش یه خورده حسرتامو خسته بودم از قبل
نه دست نگهدار نمونه رنگ صورتم زرد
تو جفت چشام نگاه کن ساخته سختی زود ازم مرد
از این ببعدش یه خورده دیره
نشسته پشت در رو صندلی یه جغد خیره
از این ببعدش جوونی میره
کنار خاطرات بچگیت تا جون بگیره
بلدی کارتو درسته ژستم ؟
بیار رو صفحه هرچی دیدی درست نشستم ؟
شکسته باورام تو اوج حسم
یه قصه اولاشه گونه هام درشته امشب

برمیگردم
با چشمانم
که تنها یادگار کودکی منند
آیا مادرم مرا باز خواهد شناخت؟

یه شب به کل گریه ها و خنده سر زدم رفت
یه برگ خسته افتاد از میون دفترم زرد
شکسته جاذبه نگاه خیره هر قدم زد
مقصرش کی بود که باورامون پر زدن رفت
چه بد کشیدی سازو هفته ها کنار من باش
یه بار تو جای من بشین یکم صدای غم باش
بغل کن آسمونو شب پر از صدای تنهاس
نفس کشیدی خاکو ؟ سخته با هوای اهواز
از این ببعدش یه خورده دیره
صدای گریه هامو کم کن با رنگ تیره
صدای سرفه هاش شنیده میشه
بابام با گچ رو تخته مینوشت نجنگ بی علم
تموم حسرتارو قد صد نفر کشیدم
به جرم زندگی که با تو همنظر بشینم
سیگارو بردار چشمات اهل هر قلم بگی هست
مشوقت کی بود چقد واست دوندگی کرد
از این ببعدش صدارو کم کن
شلوغه بیرون نمیشنوی صدای مردم
رو نقطه ضعفش حقایقم موند
زیاد با ریه هام رفیق نبود اوایلم دود
کشیدی بغض صبحو این شبامونم بکش
یه وعده تخم مرغ و خنده هامونم زرشک
خدا دلش گرفته قصه هامو غم نوشت
یه بار بیاد به جام تا من به پا کنم بهشت
بکش دلیل بغض بچه های کارو
ولش کن ایندفعه یه لحظه زجه های مارو
اونا که خیسن حتی از صدای بارون
خیابون تو بغض هیچ خندوانه جا موند
چراغ قرمزی که روبرومه بکش
مسیر خسته های شهرو رو به خونه بکش
بیار نداشته هامو دونه دونه به چشم
بکش تو زیرزمین اینجا آسمونه بهشت

می شود نوشت
در گذر این لحظات پرشتاب شبانه
که به غفلت آن سوال بی جواب گذشت
دیگر حتی فرصت دروغ هم برایم باقی نمانده است
می شود نوشت

فرق منو تو توو چی بود خواستی از چی گله کنی
یکم قهوه تو چشیدم طعم تلخی تز تو نیست ؟
تو که به بالایی وصلی ژن خوبی
اینجا زیر زمینه تهش بشی تپسی تلفنی
از این ببعدش یه خورده سرده
هوای خونه نه نگاهام از پشت پرده
امید به زندگی با ثبت لحظه
یه حس دلخوشی با دورنمای تقریبا صفر
یکمم سخته فهمش همه جوره حرفام
چقدر طول کشید پیر شدی کمه جونه دستات
هنوز نرسیدم سر پل ذهاب
دل پر و جیب خالی تر از چمدون برجام
چه شب خوبی هرکی خودشه عالیه
میز شامو چیده باورم با خورشت بامیه
همه شاد و خوشین پر میشه خالیه
دیگه اعتقادا نمیگیره فرم شعاری هی
هیشکی نگران حال غنچه ها نیست
نه نمیشنوی چشم میشد تو خواب عقده ها خیس
یکی شبیه به حال و روز پاییز شاید خدایی که تو میگی تو آسمون ما نیس
چیزی نگو بیار لبخند مادرو پای سجاده نشسته دارم همین یه باورو
حرف نزن سریع لبخند آخرو بیار رو صورتم قبل اینکه بکشی ماشه رو
تو حال آدمای سرگردون پیکاسو بیا جلو ورقو برگردون
توام خسته شدی هرچند زود
همه زندگیمم لنگ همین لبخند موند
دردارو من کشیدم ، چرا تو شدی پیکاسو
توام بزار رو دوش من همه خستگیاتو