دانلود آهنگ حصین و سهراب ام جی به نام ۱۲ به بعد

فازا فضایی جو سنگینه
کوچه های اطراف و بستن دیگه
یکی یچی دستم میده
می گم بستم حاجی اینور سمیه
دیر شده اینا تازه دارن میان
دستشون گله انگار خاستگارن اینا
اونا هم که یکم تازه کارن بیان
بد میشن و یهو فاز مارم می*ان
این طرف تو مثبتی نیا اینجا
نیست حاجی صحبت حیا
سوسکی میان از پشت سر حیاط و
لنگا میرن برا مشتری هوا
شب میشه باز دراکولام
من لوله میشن چرا پولام من
یه سری هم روی مالی هنگیدن
لاین بازا مشغول خالی بندین
همه ساکتن تا میام تو در
داشیام پر رو مافیان تو شهر
زاخارام هم همه گنگ بازن عشقی
با رحمتی مشغول سنگ کاغذ قیچی
صدا اژیرا رو نشنیدم
نه اگه بریزن هم کش میدم
این تلفات و تهش دیدن یازده بیان
پیشمونم هشت میرن

اینجا دوازه بعد هر کی میبینی دورمه هست
خودش یه پا بچه لاته تو رو میخوره بدون بی شک
دوازده به بعد چاغیم اصلا نمیخواد راه بیایی
تو بگو ما میاییم پیش هر کی
بالاخاته اونم خرجشه یدونه چک

اینجا دوازده به بعد چفته اون لاشخوره هر چی کف شهر هر
کی که تخ* داره نگاه کنه چپ میبینه که جا داره و میخوره چک
همه داداشا به ما خوردی جا برو نمیبره واست
همه جوره هم سوخت داریم برای پروازت
تو اون سگ تو اون یکی الماسه چاقال چی میخوایی
اصلا از کجا ظهور کردین
کی لات شدین شما به کدوم تقویم
داشی شل کن یه گوشه نبین بیشتر فیلم
ما که میفهمیم بد عروق تعطیل زاخار
میگی زده پیوند اره ولی هر موقع بیام
عیم شیبل دو سه نفرم
نمیگیرم تخ*م میشی پای تلفن و کی کر
میزنیم میکروفون و رپ فارس
به چشم تریبون و لثه هاست
میکنم گاهی لای در و باز بس
نخ و اتو کشیده بخونم مثل یاس
خو زدم تو خون پول وول بد خوب
تحصیلاتش هر چی بود روم موند
پول شد پول پلیسم که شد زوم روم
تو رو بگیرن اینطرف میگن

اینجا دوازه بعد هر کی میبینی دورمه هست
خودش یه پا بچه لاته تو رو میخوره بدون بی شک
دوازده به بعد چاغیم اصلا نمیخواد راه بیایی
تو بگو ما میاییم پیش هر کی
بالاخاته اونم خرجشه یدونه چک

شب میشه حاجی پات پات دوازده به بعد همش خاطراته
خوب پر رو اینجا چاک لاته گندشونم که خاک پاته
با ما مشکلا حل پاته فقط لب تر که کی سد راهته
حل چشاته هر کی که بچه لاته مارو حفظ کرد انگار که ون یکاده
نکنی نطق زیاد میگم عمو یه چی بده بهت ذوب بشیا
باش مراقب خوشگلیات نمیکشی بده من که داریم گشنه زیاد
چشامون از اون کاسه خونا بگو ک*ن لاتا بودی
تو لات ک*نا دنبالمونن تو اسمونا ما که کف خیابونیم مثل پاسبونا
بذار به چی بگم فاز اونا عن شه هر جا که بریم زمین واسمون باز فرشه
چاقال نخواه ازش کاستون داغ تر شه
کاری میکنیم که یهو استخونات کج شه
لفظامم مو به مو راسته کسی نمیوتونه
رو به رو واسته نه بیست و چهاری وصلیم به تهران
اینا دوازده میرن خونه سیندرالا